“Zonder tegenslag is er geen groei”. Verbaasd keek ik mijn vriend aan. Niet per se vanwege de uitspraak, maar wel omdat het nu al de derde keer deze week was dat ik dit hoorde.
Waarom kwam deze boodschap plots zo vaak op mijn pad? Ik ben er nog niet helemaal uit, maar vond het in ieder geval een mooie aanleiding om er wat over te schrijven. Want als ik om me heen kijk lijden we met z’n allen aan de ‘ziekte van leuk’.
We hebben een beeld gecreëerd dat het leven altijd leuk, fijn, licht, mooi en in stroom moet zijn. Dat als je niet gelukkig bent, je niet mee telt. Of eigenlijk dat als je even niet mee doet aan ‘leuk, je een looser bent. Veel mensen schamen zich als het minder goed met ze gaat, als ze depressie ervaren, mislukkingen en tegenslag. Zelfs lichamelijke gebreken worden angstvallig stil gehouden en weg geborgen.
Je bent niet alleen
Ik heb van vele honderden mensen verhalen gehoord over de problemen, tegenslagen en pijn die ze (hebben) ervaren. Opvallend vaak hadden ze het idee dat zij de enige waren die er last van hebben. Laat me je gerust stellen; iedereen krijgt vroeg of laat met pijn en tegenslag te maken. Het enige is dat we dat meestal niet delen.
Op social media laten we ons van onze mooiste kant zien. We zijn sterk, we zijn krachtig, we zijn leuk. En daarmee voldoen we aan de plaatjes die we in tijdschriften, advertenties en reclame voorgeschoteld krijgen.
Je rot voelen; sta het jezelf toe
Zou het niet veel gemakkelijker zijn als je je gewoon even rot kunt voelen als dat zo voelt? Niet om zielig te doen en je hoeft er ook niet helemaal in te verdwijnen, maar wel om het gewoon even zo te voelen. Een keertje te delen. Te huilen. En er dan ook weer om te kunnen lachen.
Want dan omarmen we het leven in alle facetten en kunnen we ook compleet mens zijn. Het is wat ons verbindt.
Laat die gelukkige plaatjes in de tijdschriften dus gewoon lekker voor wat ze zijn. En al die blije mensen op social, geloof ze maar niet – of weet in ieder geval dat die blijheid maar één kant van het verhaal is. Trek je er niets van aan en durf gewoon te zijn wie je bent. Inclusief je mooie en je minder mooie kanten. Inclusief je rot voelen en inclusief blijdschap en plezier. Vind jouw eigen waarheid en leef daarnaar.
Soms is juist het erkennen van je pijn, de sleutel naar een nieuwe balans en meer lichtheid in je leven. Iedere munt heeft twee kanten, ieder boven heeft een onder en ieder licht heeft een donker. Is dat niet juist de schoonheid van het leven? Als je nooit pijn, verdriet of woede ervaart, hoe weet je dan wat blijdschap is?
