De telefoon gaat en ik neem op. Aan de andere kant van de lijn begint een man te spreken. Het klinkt zeer verward en ik vraag me af of hij dronken is. ‘Nou ja, even aankijken maar en anders snel afronden’, zo denk ik. En dat is maar goed ook. Met horten en stoten vertelt de man zijn verhaal. Over een hersenbloeding, dat hij nu ontslagen is uit de revalidatiekliniek en daar een foldertje heeft gezien over Zhineng Qigong.
Minder dan een jaar daarvoor begon ik met les geven. En omdat Zhineng Qigong extreem geschikt is voor ondersteuning bij herstel, maakt mijn hart een sprongetje. Zou ik deze man van dienst kunnen zijn? Zou het werken?
Vanwege een fout in het rooster van de zaal die ik huur nodig ik hem uit voor een les bij mij thuis. Een week later is het zover. Het bovenhuis waar ik woon heeft een vrij steile trap en wankelend en onzeker zie ik hem boven komen. We hebben afgesproken dat hij stille getuige kan zijn en niets verder hoeft te zeggen.
In die eerste les zit hij te schudden en doen. Rustig gaan we verder zoals mijn lessen gaan. Eerst een visualisatie meditatie en dan staande oefeningen. Wie niet (zo lang) kan staan heeft een stoel in de nabijheid, want ook zittend kan het prima werken.
In de les geef ik vaak de opdracht om naar alle cellen te glimlachen. Terwijl ik die woorden uitspreek besef ik dat er in deze man momenteel geen glimlach te vinden is. Hoe zou hij het vinden?
Als de les is afgelopen en de meeste mensen weer vertrokken, komt hij naar me toe en excuseert hij zich voor het schudden en trekken van zijn lichaam. Als ik hem op zijn hart druk dat het echt niet erg is en hij vooral van harte welkom is, komt er wat ontspanning en spreken we af dat hij volgende keer ook weer komt.
Zes maanden later, net voor de kerst, kondig ik aan dat er twee weken geen lessen zijn. Sinds de eerste les is mijnheer G. trouw gekomen twee keer per week. Met vallen en opstaan heb ik een enorme verandering gezien. Maar hoe beschouwt hij het zelf?
“Oh misschien is het wel goed om de komende twee weken even helemaal niets te doen. Het fitnesstraject dat ik nog vanuit de revalidatie volgde is nu ook afgelopen en die coach heeft me juist aangeraden om ook even pauze te nemen. Nu kan ik ook terug kijken en als ik dan de verandering zie van het afgelopen half jaar, dan is de verbetering voor 20% te danken aan de fitness en voor 80% aan de Zhineng Qigong. Van de arts hoef ik over een jaar pas weer terug te komen, want volgens de metingen gaat het heel goed met mij. Ik ben er echt erg blij mee en ga in het nieuwe jaar graag weer door.”
Ik had me geen mooier kerstcadeau kunnen wensen dan deze feedback. Ik zie een man die weer kan glimlachen en leuke humor heeft. Die weer contact maakt, zelfs al is de kwetsbaarheid nog steeds zichtbaar. En natuurlijk is het niet meer zoals vroeger, maar er is wel kwaliteit van leven.
